Op 12 juni was de bomschuit voor zijn eerste haringreis naar zee vertrokken. Rond 4 augustus werd de bom, thuiszeilende met 168 kantjes haring aan boord, door slecht weer overvallen. De vangstinformatie duidt er op dat de schuit kort daarvoor nog was gepraaid.
Op 11 augustus kwam van het Engelse Lowestoft het bericht dat een plaatselijk vissersschip  20 mijlen O.N.O van de Lehman Bank een Hollandse schuit ondersteboven had waargenomen. Van de opvarenden werd echter niets bespeurd aldus de Engelse vissers. Op Scheveningen ontstond nog de hoop dat de schuit was wellicht aangevaren waarbij de bemanning was overgestapt op het andere vaartuig. Echter op 16 augustus werd te Nieuwediep een zwaard aangebracht met de merktekens W.D.H.Z. Het waren de initialen van Willem Dijkhuizen, schipper van de omgeslagen bom. Al werd er omtrent de negen opvarenden al met het ergste rekening gehouden, weken van onzekerheid braken er daarna nog aan.
Rond 8 september kwam van Zandvoort het bericht dat de Dina Elisabeth daar ondersteboven was komen aandrijven. De volgende dag vertrok reder Jol en een bestuurslid van de Onderlinge Assurantiemaatschappij voor Visschersvaartuigen naar Zandvoort voor een eerste inspectie. De sleepboot Ceylon werd te hulp geroepen om het wrak IJmuiden binnen te slepen. Reder Jol verwachtte nog lading, inventaris en niet in de laatste plaats de lichamen van de opvarenden te kunnen bergen. Niet meer dan de reep en stukken want konden worden geborgen en door een Katwijker kantschuit aan wal gebracht. Van de opvarenden werd niets meer vernomen.

Leenderd- en Cornelis de Bruijn zijn broers. Hun broer Dirk verdronk in februari 1889 op de SCH 135 'Johannes Jacobus.'

Op 19 augustus kreeg de vrouw van Leenderd de Bruijn een zoon. Zij noemde de zoon Leenderd Cornelis Dirk, naar haar gebleven man en twee zwagers.

Willem- en Nicolaas Dijkhuizen zijn vader en zoon.

Huibert- en Wouter Plugge zijn vader en zoon.