In de eerste week van oktober 1867 verging er voor de eerste maal een loggerschip. Het scheepstype zelf was in 1866 door de Scheveningse reder A. E. Maas in de vaart gebracht. In navolging van Maas kocht, de in Scheveningen wonende, reder en koopman Marcus Parser eveneens een logger aan. In tegenstelling tot de eerste drie loggers van Maas, die drie masten hadden, had deze slechts twee masten. De logger werd op het Simonszand - een klein Waddeneiland tussen Schiermonnikoog en Rottumerplaat - geworpen. Na het bericht dat er nog drie lijken in het wrak waren aangetroffen vertrokken de reder Marcus Parser en Pieter van der Harst -opzichter der kustverlichting- naar het kleine eiland. Twee van de drie lichamen waren van hun kleren ontdaan, aldus het bericht. Toen reder Parser en zijn mannen ter plekke kwamen bevond zich nog slechts het lijk van de 64-jarige Arie Verbaan in het wrak. Maar er was meer te zien. Op het wrak was de plaatselijk bekende jutter Joap Tjerks bezig om met een bijl het touwwerk van het wrak te kappen. Om het lijk van Scheveninger Arie Verbaan bekommerde hij zich niet. Op de vraag van Parser of hij soms meer lijken had gezien werd een brutaal en onverschillig antwoord gegeven. Het werd destijds niet voor onmogelijk gehouden dat de jutter Tjerks de andere twee lijken aan de zee had teruggegeven, nadat hij ze eerder van hun kleren had ontdaan.

* Jacobus, Johannes en Arie Verbaan (23) zijn zoons van Arie Verbaan (64)